Het is exact zes uur 's ochtends als ik mijn auto stop bij een vogelvriend voor de deur. Ik app hem dat ik er ben en de voordeur zwaait bijna direct open. Ik heb nog net tijd om 'Eye of the tiger' op te zetten en precies op het moment dat hij de deur aan de passagierskant opentrekt start de intro. Het spelen van de soundtrack van de Hollywoodkraker 'Rocky 3' is een soort gimmick geworden als we weer een megalomaan plan ten uitvoer gaan brengen. 'Ready to rumble?' vraagt hij me met een brede grijns op zijn gezicht. Ik zet de auto in zijn versnelling en antwoord lachend: 'We gaan 'm even ophalen', doelend op één van de extreem zeldzame soorten die de revue zijn gepasseerd tijdens de voorbereiding van dit plan.

Ons megalomane plan leidt ons vandaag naar Ameland, waar we met bijna windstil en zonnig weer aan de Noordzeezijde van het eiland op zoek gaan naar zeldzame zee-eenden, duikers en meeuwen. Onze verwachting is dat deze goed zichtbaar zijn bij vlak water en helder, zonnig weer. Dat de soorten waar we naar op zoek zijn nog nooit of bijna nog nooit zijn gezien in Nederland vergeten of verdringen we voor het gemak vaak even. We doen alsof het slechts een formaliteit betreft om in ieder geval één van deze vele vooraf genoemde zeldzaamheden te zien. Terwijl we richting het noorden rijden gaan we dan ook vrolijk verder met het opsommen van de mogelijke knallers die volgens ons binnen handbereik liggen. Aan creativiteit en motivatie geen gebrek in ieder geval.

Als we over de Afsluitdijk rijden zien we dat het zowel boven de Waddenzee als het IJsselmeer behoorlijk mistig is. Beiden zijn spiegelglad en stralen een serene rust uit. Hier zie je toch zo een IJs- of Geelsnavelduiker drijven zegt mijn vogelmaat terwijl hij uit het raam kijkt en over het IJsselmeer staart. IJsduikers zijn inderdaad vogels die in Noord-Amerika voorkomen op ongerepte meren waar weinig mensen komen. 'Dat je nu aan IJsduikers moet denken komt omdat je teveel films kijk', zeg ik. 'Daar is het ook altijd mistig als ze de zang of roep van deze soort op de achtergrond laten horen'.  'Het belachelijkste is anders nog dat ze in die films al helemaal geen rekening houden met het gebied waar ze voorkomen' zegt hij. ' Zit je een scene te kijken die zich afspeelt middenin een woonwijk met spelende kinderen en keurige tuintjes hoor je in één keer een IJsduiker roepen', dat slaat echt nergens op natuurlijk'. 'In Hollywood kan alles' besluiten we als we Friesland binnen rijden. 

Om 09:15 zijn we waar we willen zijn. We zitten op de top van een duin aan de Noordzeekant van Ameland en het is waterkoud, maar prachtig weer. We hebben onze telescopen opgesteld en zitten aandachtig over zee te kijken. Er is behoorlijke trek van Roodkeelduikers, Alken, Zeekoeten en Drieteenmeeuwen. Tussen de vele duikers merken we tot drie keer toe een Parelduiker op. Een in Nederland behoorlijk schaarse soort. Ook zitten er honderden Alken en Zwarte zee-eenden op het water van de Noordzee. Vooral de Alken zijn constant aan het duiken, voor ons een teken dat er behoorlijk wat voedsel aanwezig moet zijn in het water. Enkele Bruinvissen en een paar Zeehonden duiken af en toe op in het vizier van onze telescopen. Kortom de telling is best leuk, maar we hebben nog niet waar we voor zijn gekomen.

Alk

Na twee uur aan zee te hebben gezeten valt de trek een beetje stil. Omdat we tot zover we kunnen kijken regelmatig groepjes Alken en Zwarte zee-eenden op zee zien liggen besluiten we deze te gaan checken. ' Laten we langzaam richting het westen fietsen en bij elke strandopgang even kijken. wat er op het strand en op zee zit', spreken we af. Bij de eerste strandopgang waar we onze telescopen weer opstellen zien we bijna direct twee Grote zee-eenden op zee zitten. Terwijl we deze aan het bekijken zijn vliegt er een enorme duiker door ons beeld heen. 'IJsduiker!' roept mijn vogelmaat meteen en we kunnen het beest prachtig volgen tot hij ten westen van ons uit beeld verdwijnt. Het is een waarneming zoals hij een beetje hoort te zijn. Windstil, nog een klein beetje mist boven het duin achter ons en niemand in de buurt. ' Zie je wel, ze doen maar wat in die Hollywoodfilms' zeg ik tegen hem.

Gemotiveerd door dit bescheiden succesje rijden we verder richting het westen. We checken bij iedere strandopgang alle zeevogels die we zien en dat levert hele leuke aantallen Alken, Zwarte zee-eenden en Roodkeelduikers op. We stellen allebei vast dat we nog nooit zoveel Alken op één dag hebben gezien in Nederland, het blijft dus de moeite waard. Als we even later een groep van tien overvliegende Sneeuwgorzen zien en kort daarop een prachtige Velduil vinden die zich prachtig laat bekijken op het strand is de dag, ondanks het uitblijven van de door ons voorspelde en zeker geachte extreme zeldzaamheid, toch geslaagd. We besluiten nog één strandopgang te pakken en dan via het dorp, en een lekker speciaalbiertje,  terug naar de boot te fietsen. 

Velduil

We passeren een camping en lopen via een brede en drukke strandopgang het duin op. Overal rennen spelende, schreeuwende kinderen en de ene na de andere hond komt ons blaffend tegemoet. Achter ons ligt een camping met een soort woonwagens. Elke woonwagen heeft zijn eigen tuintje, waarvan de keurig gemaaide gazonnetjes en netjes onderhouden bloemperken schril afsteken tegen de rest van de ruig uitziende natuur op het eiland. We turen door onze telescopen over zee, als ik plotseling dichtbij wederom een IJsduiker zie vliegen. Nog een IJs.. 'Duiker' vult mijn vogelmaat aan. We kunnen dit beest wel een halve minuut volgen, terwijl hij prachtig dichtbij komt langsvliegen. Als de vogel uit beeld is verdwenen kijken we op van onze telescopen en kijken elkaar met een enorme grijns aan. Ik kijk om me heen en zie spelende kinderen en keurige gazonnetjes. ' Welcome to Hollywood' zegt mijn vogelmaat.

IJsduiker

trekvogelsSteltlopersWaddenzeeWitvleugelsternVogels kijkenwaterrietzangerExcursieKennemerduinenRingstationVlielandNajaarVerslagParnassiaTrektellenwinter